Voor al die vakantiegangers die in Frankrijk tóch een lekker pilsje willen drinken, deel ik graag mijn ontdekking die ik in Parijs deed in 1982. Ik werkte daar als verdwaalde kok. Voordat ik naar de Lichtstad vertrok dronk ik het heerlijke ouwe Zottegemschen van madam Crombé. Die haalde ik zelf op in de Hospitaalstraat 10 te Zottegem; alleen voor het adres zou je er al heen gaan. De oude vervallen brouwerij, met eigen flessenwasserij en zijn prachtige koperen ketel, zal ik niet snel vergeten. Nadat ik de zware 75 cl flessen met kurk in mijn Eend had geladen, mocht ik met madam een glas drinken in haar keuken naast de platte Leuvense stoof. Niet dat ik last van heimwee had in Parijs, maar de Fransen snapten in die dagen niks van fatsoenlijk bierbrouwen. Slap spul van het merk Kronenbourg of Heineken uit de Randstad. Nee, niks voor mij.
Toen ontdekte ik Picon van de gelijknamige familie. De jonge Gaétan ging als leerjongen aan de slag bij verschillende destilleerders in Aix-en-Provence, Toulon en Marseille. En dat was mijn redding.
Samenstelling
De grondstoffen van Picon zijn de Muscat- en Clairettedruiven uit het zuiden van Frankrijk.
De druivenmost wordt met alcohol verrijkt waardoor de normale fermentatie onderbroken wordt. Daarna worden verschillende de kruidenextracten (o.a. gele gentiaan en schillen van citrusvruchten) toegevoegd die de Picon op smaak moeten brengen. Doordat het gistingsproces vroeg genoeg onderbroken wordt, hoeft er geen bijkomende suiker meer toegevoegd worden. De zoetheid van de Picon komt dus uitsluitend van de druivensuiker die in de most aanwezig is.
Eenmaal thuis slonk de voorraad vaak sneller dan verwacht. Dan ging ik naar café De Beyerd in Breda waar Piet de Jong het ook op zijn bierkaart had staan, heerlijk. Als alternatief nam ik toen ook wel eens een Bolleke de Koninck en later een Palm.
Het best drink je Picon in een cafeetje met formica tafeltjes onder het felle witte TL balken.
Niet doen!
Er zijn domkoppen die Picon in de Chimay Bleu kieperen. Dat getuigt van dezelfde wansmaak waarmee je een goede Trappist Westmalle Dubbel verpest door er grenadine aan toe te voegen. Echt ze bestaan.
Muzikale borrel door Patricia Kaas
Het vakantiegevoel komt zeker terug als je het volgende liedje afspeelt. In het nummer ‘Elle voulait jouer cabaret’ van Patricia Kaas’ eerste studioalbum ‘Mademoiselle chante…’ uit 1988 roept de zangeres het volgende beeld op: ‘Un fond de Picon bière qui rend à moitié fou’. Vertaald: een bodempje Picon bier dat je half gek maakt. Santé!
